ตอนแรกมีการวางแผน ไว้ว่าจะมีการรีวิวอัลบั้มนี้ไล่เลี่ยกับอัลบั้มก่อนครับ แต่ติดเรียนมหาลัย เลยไม่ค่อยได้เข้ามาใช้ที่นี่เท่าไหร่/// แหะๆ สำหรับอัลบั้มนี้กับ ในบุ๊คเล็ตเขียนประมาณว่า มีสมาชิกอยู่สามคน เรียลออกไป แชมป์เข้ามาแทน เลยเป็นพวกเขาเหล่านี้ คริส แชมป์ หม้อ กลับมาอีกครั้งในอัลบั้มใหม่ที่อ้างว่าเป็นแนวริทึ่มแอนด์แก๊งสเตอร์อีกเช่น เคย (มันคือแร็ปผสมอาร์แอนด์บีป่าววะ?)หลังจากที่หยิบมาฟังแล้วฟังอีกหลายรอบ มาดูกันว่าพวกวอนนาบี Bone Thugs จะไปได้ไกลแค่ไหนนะครับ
*รีวิวนี้เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวเท่านั้นนะครับ*
1.เพลย์บอยน้อยใจ(อยากมีพ่อเป็นนายก)
ฟัง ปราดเดียวก็รู้เลยว่า มันต้องเป็นซิงเกิ้ลได้แน่นอน แทบไม่ต้องคิดเลย ด้วยโปรดักชั่นอันแข็งแกร่งของพี่ไก่ Future บวกกับเนื้อเพลงที่เขียนมาอย่างดีมาก แร็ปเปอร์เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ทำให้เป็นเพลงที่โดดเด่นเอามากๆในอัลบั้มนี้ รวมถึงเป็นเพลงที่แต่งดีที่สุดของนิวสคูล!!!!!!! (5/5)
2.เพลงของเธอ
ประทับใจแรกเห็นกับชื่อเพลง ฟังดูโรแมนติกดี และเพลงก็ทำออกมาได้โรแมนติกซะด้วย ด้วยเสียงร้องที่นุ่มนวล และท่อนฮุคที่คิดไว้แล้วว่ามันต้องแบบนี้สิวะ ก็เสือกถูกเผงตรงใจมากมาย ถึงเนื้อเพลงจะขาดความลึกซึ้งอยู่ไปบ้าง (ตามสไตล์เพลงโบนทักช่วงแรกๆที่ชอบย้ำคำ - ยกตัวอย่างเช่น Crossroad ) เหมาะจะฟังเพื่อความอบอุ่นหัวใจครับ (5/5)
3.ได้แค่มอง
เนื้อเพลง ก็แนวรักๆใคร่ๆน่ะแหละฮะ (หนีไม่พ้นแนวนี้จริงๆสินะ) ประมาณว่าแอบรักแต่ไม่กล้าบอกให้เธอรู้ ก็เลย...........(คะ...คลาสสิก) เพลงเป็นจังหวะแดนซ์สนุกสนาน น่ารักมากครับ เจอหน้าคนร้องนี่ผมจะเอากระบองตีหัวลากเข้าถ้ำเลยฮะ (เฮ้ยๆ คุก) (5/5)
4. Mr. Pot Man
คน ร้องเพลงชื่อ หม้อ แถมเพลงเกี่ยวกับไอ้หน้าหม้ออีกซึ่งก็คือคนร้อง (wordplay เยี่ยมครับ) ก็ยังไม่พ้นจังหวะสนุกๆ โปรดักชั่นเจ๋งๆ เป็นเพลงสั้นๆที่เข้ากันได้ดีครับ (5/5)
5.ความในใจ
ฟังแล้วนึก ถึงเพลงป๊อบยุค 2530 ช่วงปลายๆ ที่แม่งเป็นซิงเกิ้ล จังหวะซ้ำไปซ้ำมา เนื้อหาเหมือนเอา "เพลงของเธอ" มาขยายความให้ดูชัดเจนขึ้น จังหวะป๊อบฟังสบาย เป็นซิงเกิ้ลได้เลย มีเสียงเพราะบ้างไม่เพราะบ้าง อาจเป็นเพราะผลข้างเคียงชวนป๋วยปีแป่กอ วันหลังควรดมทินเนอร์แทน จะทำให้อารมณ์เพลงไหลลื่นกว่านี้นะ (5/5)
6.Interlude (รักเรียนเถอะน้อง)
เพลงสั้นๆออกแนวกลุ่มเด็กปีสูงเล่นกีต้าร์หลังห้องเรียน (n/a)
7.ทั้งใจ(ให้หมดเลย)
กลับ มาฟังต่อกับเพลงรักที่ฟังจนจะอ้วกออกมาเป็นสีรุ้งแล้ว มีแร็ปสไตล์โจอี้บอยด้วยในท่อนแรก(ตลกที่ร้องชัดกว่าด้วย 5555) เนื้อเพลงก็เหมือนเอาเพลงก่อนๆมารีไซเคิล (นิวสคูลจะชอบเน้นเกี่ยวกับ รักเธอแต่เขาไม่แล แต่ก็ยังรักเธอ) ท่อนที่สาม ถ้าคลุมเนื้อเพลงให้ฟังง่ายกว่านี้จะดีกว่านี้ (4/5)
8.ดังสรวงสวรรค์ (Final 7)
ฟัง ไปก็ค่อนข้างชอบอยู่นะ ที่สามารถแปลงเพลง Crossroad ให้กลมกลืนได้ (เพลงแปลงส่วนใหญ่ของเทพ โพธิ์งามเนื้อเพลงจะออกแนวน่าอายอยู่เยอะแถมไม่ตลกอีกตะหาก เลยทำเอาเกลียดเพลงแปลงไปเลย) แต่ก็ยังขาดท่อนเด็ดอยู่จึงไม่ให้คะแนนเต็มครับ (4/5)
9.Falling in Love (Can't Get Up)
เนื้อเพลงประหลาดมากครับ!!!!!!!!!
เพลง มีดีอย่างเดียวคือจังหวะครับ ที่เหลือฟังไปอายไปครับ องค์ประกอบมั่วซั่วมาก จนแทบหาข้อดีไม่ได้แล้ว (ยกตัวอย่างง่ายๆเลยคือเนื้อเพลง) มีเพลงที่วงนี้ร้องคล้ายๆกันแต่ทำได้ดีกว่า คือเพลง"โชคสองชั้น"จากอัลบั้มก่อน (1/5)
10.R'n'G
(หรือ เรียกกันว่า Rhythm and Gangster) เป็นเพลงรักตามเคย ถือว่ามีจุดยืนที่เเข็งแกร่งมาก (ประชดว้อย!!!) เนื้อเพลงยังขาดความลึกซึ้งอยู่หลายขุมครับ แต่จังหวะเข้ากับเพลงดีครับ ออกแนววัยรุ่นดี (3/5)
11.Here We Go
ปิด ท้ายด้วยแร็ปแนวโอลด์สคูล แถมน้ำตาจะไหล ไม่ใช่เพลงรักคร้าบบบบบบงานนี้!!!!! เกี่ยวกับเพลง เพลงที่เขาทำขึ้นมา ทำเพลงมันลำบากแค่ไหน เคยฟังเปล่า โจอี้บอยยุคแรก ถึงจะแร็ปไม่ชัดแต่ก็เป็นเพลงได้นะโว้ย!!!!! (พวกเพลงรองในอัลบั้ม) แต่น่าเสียดายที่เนื้อเพลงกลับสั้นเกินกว่าที่จะบอกเล่าเรื่องราวให้เราได้ รู้หมดครับ (2/5)
สรุป คะแนน 6/10 (ไม่ได้เกิดจากการรวมคะแนนแล้วเอามาหารนะ ทำไม เดี๋ยวจะบอกให้ฟัง)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
สรุป
จริงๆ แล้วความรักมันมีหลากหลายแง่มุมที่น่าสนใจครับ อย่างที่เขาว่า คนเรามีสุข ทุกข์ เหงา เศร้าได้ก็เพราะความรัก แต่อัลบั้มดันเลือกที่จะทำแนว"ยังรักเธอเสมอแม้เธอจะทิ้งฉัน"แทบทุก เพลง!!!!!!!! ซึ่งถ้าแยกฟังแค่เพลงเดียว มันจะดูดีมาก (ดูเอาจาก 5 เพลงแรกละกัน ที่กดคะแนนเต็ม!!!!) แต่นี่คืออัลบั้มครับ การมีเนื้อเพลงที่หลากหลายทำให้อัลบั้มดูสนุกขึ้น ไม่น่าเบื่อ เรียกได้ว่า จังหวะเพลงช่วยฉุดอัลบั้มได้มากเลย ถ้าขาดไปนี่ก็ไม่ต่างจากมิกซ์เทปเลยครับ!!!!! ถ้าจะให้ว่ากันหยาบๆเลยก็คงเป็นอัลบั้มที่ขาดความคิดสร้างสรรค์เอามากๆ ขอชมเชยโปรดิวเซอร์ที่ทำจังหวะออกมาสนุก และโปรดักชั่นที่ดีขึ้นกว่าเดิมครับ (เสียงร้องชัดขึ้น) นี่แหละที่เราต้องการ!!!!! ข้อผิดพลาดต่อมาที่เห็นชัดๆ ก็คือ เพลงจบครับ หลังจากฝ่าฟันกับเพลงรักที่ต่างกันแค่จังหวะมาแล้ว ก็ได้มาฟังถึงความยากลำบากการทำเพลง นึกว่าจะได้ฟังอะไรมากกว่านั้น แต่เปล่าเลย.....มันเป็นแค่เพลงสั้นๆ ทั้งๆที่มันเติมอะไรให้น่าสนใจได้มากกว่านี้แท้ๆ จริงๆนะ เราอยากรู้เบื้องหลังอัลบั้มของพวกท่าน อยากรู้ให้มากกว่านี้ รู้สึกอย่างไรกับการทำเพลง มีความยากลำบากในการทำอัลบั้มแค่ไหน เรื่องที่แชมป์เข้ามาเป็นสมาชิกแทนเรียล พวกเราชาวแร็พต้องการสตอรี่ของพวกท่านครับ แบบเพลง"เด็กนอก"ในอัลบั้มก่อน(ถึงจะร้องไม่ชัดก็เถอะ จนผมต้องเอาหูแนบลำโพงแกะท่อนเพลงของพวกท่าน) แต่ทำไมพวกท่านถึงใจจืดใจดำอย่างนี้ เพลงเนื้อหาน้อยมากแถมสั้นอีกตะหาก ปกติอัลบั้มแร็ปเพลงสุดท้ายจะใช้วิธีวาง Outro หรือไม่ก็เล่น Instrumental ยาวๆ (บางทีก็เป็นเพลงธรรมดา) แถมสไตล์แร็พแบบเพลงมั่วซั่วจากอัลบั้มก่อนอย่าง "สระ" จริงๆ ถ้าปรับปรุงไรม์แล้วมาลงอัลบั้มนี้ จะดีมาก ดีกว่าที่แร็ปแบบโบนทักด้วยซ้ำ (เป็นตัวของตัวเองดีที่สุดแล้ว) ถ้าเปรียบเป็นอัลบั้มโบนทัก มันก็คือ Art of War น่ะแหละ สุดท้ายแด่พวกฟังเพลงฮิพฮอพทุกท่าน ลองฟังเพลงเก่าๆดู แล้วจะรู้ว่า พวกเขารันวงการได้อย่างไร ......
เพราะมีกึ๋นครับ!!!!!!!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น